gaat hard nu

Hmm even denken hoor wat ik ook allemaal weer heb gedaan de afgelopen dagen.

Labuan Bajo, wat volgens de Lonely Planet een pittoresk vissersdorpje moet zijn, is eigenlijk gewoon een gat. Maar ik heb er weer erg om moeten lachen hoe het er allemaal aan toe gaat. Geweldig.

Dag 1 gelijk een boot geregeld naar Rinca. Een van de 2 eilanden waar de Komodo's voorkomen. We hadden een privebootje met tuinstoelen voor op het dek en thee en koffie. Helaas waren we nog niet afgemeerd of de motor hield er mee op. Daar dreven we dan, ondertussen toch eigenlijk ook wel gevaarlijk dichtbij andere grotere boten. Wat heb ik toch met boten???? De 2 jochies (echt niet ouder dan 15jr) hebben de motor weten te repareren en zijn we toch nog bij de Komodo's aangekomen. Onderweg naar Labuan was mijn oog op een klein lelijk en ook nog eens vervelend meisje gevallen. Kwam mooi uit dus... Alleen de entree was erg duur dus heb ik het kind maar achtergelaten, nooit meer wat van vernomen.... :-p

Een verplichte gids, gewapend met een soort van wiggelroede (voelde mij nu echt heel erg beschermd) kwam met ons mee in een landschap dat doet denken aan Jurassic Parc. Bij de entreepost hebben we uiteindelijk de meestje komodo's gezien. Wat een luie grote mega lelijke beesten zijn dat zeg! Maar goed, zo log en lui als ze eruit zien, zou gevaarlijk kunnen ze dus zijn. 2 maanden geleden nog hebben ze een werknemer aangevallen in zijn post. Ze eten zelfs waterbuffelo's. Nou als je weet hoe groot die zijn, dan denk ik dat ze mij ook wel zullen vinden smaken. Ben dus toch maar op een veilige afstand gebleven. Geen tondzoen dus. Gelukkig zijn ze ook niet zo heel aantrekkelijk dus was de verleiding ook niet zo groot ;-)

Hierna heeft het bootje ons afgezet op een soort van " onbewoond eilandje". Daar staan een paar basic bungalows en wonen een aantal mensen die voor de gasten op het eiland zorgen (maken het eten in het restaurantje). Een heerlijke plek! Wat een geweldige sterrenhemel toch weer snachts: zonde om te slapen! Lekker op een sarong naar de sterren lioggen kijken op het strand. Er liep ook 1 hert op het eiland (die staat waarschijnlijk binnenkort op de menukaart: hertenbiefstuk en reeruggetje) die mijn sarong had uitgekozen om erbij te komen liggen. Raar beest. Sta je toch wel een beetje raar te kijken hoor als je daar ligt te zonnen en dat beest komt bij je liggen...

De volgende dag zijn we opgepikt door een boot om te gaan duiken. Vond het toch wel weer spannend na zo'n lange tijd. Eerst dus een refreshdive gedaan. Moest alle vaardigheden weer voordoen. Ging op zich prima: zij het niet dat ik natuurlijk net dan snipverkouden ben. Kon mijn masker dus niet klaren doordat, hoe hard ik ook door mijn neus uitblaasde, er gewoon totaal geen lucht kwam... Hahaha wel wat anders, maar dat maakte mijn masker er niet schoner op ;-) Dat nog tot daar aan toe, maar mijn oren wilden dus ook niet klaren en dat is toch wel minder. Maar ik moest en wilde natuurlijk wel gewoon duiken (eigenwijze steenbok). Dus mijn oren genegeerd en niet te veel gezegd.
De 2e duik maar niet met de anderen meegeweest tot 18 meter maar op 14 meter gebleven en dat koste al onwijs veel moeite. Maar wat is het toch mooi!!! Je voelt je zo vrij en er is zoveel te zien. Na 45 minuten begaven alleen mijn oren het echt. Ik dacht dat ze zouden exploderen, wat een pijn. Moest ik nog de safetystop van 3 minuten houden. AAAAArg. Boven ging het niet veel beter, heb 2 dagen oorpijn gehouden. Maar het was het waard. Heb er alleen wel weer van geleerd (of toch niet :-P, volgende keer doe ik het ws gewoon weer)
Komodoeiland is echt ongelooflijk mooi om te duiken!!!!! En dan ben ik dus nog niet eens op het mooiste stuk van het rif geweest omdat ik wat oppervlakkige bleef.

De volgende ochtend zouden we terugvliegen. Zouden.... Bleek het vliegtuig stuk te zijn en de vlucht te zijn gecanceld.... Niet dat iemand je dat vertelt. Heb mijn allerzieligste gezichtje opgezet samen met een zielig verhaal dat onze vlucht de volgende ochtend terug naar Nederland ging, en zo enorm mijn best gedaan om mee te mogen met de vlucht van een andere maatschappij die wel ging. De eerst volgende vlucht zou namelijk anders pas op zijn vroegst 3 dagen later zijn en dat was ook nog niet eens zeker.... Uiteindelijk is het met heel veel overredingskracht, wat theatertalent en ws ook gewoon gelukg, gelukt. De allerlaatste 2 stoelen waren voor ons!!! Pffffff

Eenmaal terug op Bali/ Kuta een super geweldige luxe nacht gedaan in het HardRock hotel, in de junior suite!!!! Moet heel eerlijk bekennen dat een goed bed en een warme douche toch wel even weer echt heeeeeeeel erg fijn voelde. En dan nog niet eens gesproken over het enorme ontbijtbuffet... Jammie. Maar goed, dat was dat, nu weer terug naar Crap. Ga zo met de bus 18 uur hobbelen terug naar Java/ Yogjakarta. Het zit er u bijna op. Nu gaat het hard. Ws ook met mijn mooie nieuwbakken bruine kleurtje. Aangezien ik niet meer op strandlokaties kom, en ik toch stiekum een beetje aan het vervellen ben :-(