carnaval zonder kleerscheuren overleefd

Sorry dat het zo lang heeft geduurd met de verhalen over carnaval maar ik had al eerder het hele verhaal getypt maar toen gooide de pc mij eraf, bij de laatste zin. Wat was ik pissed en ik had nog niet weer de moed om opnieuw te beginnen. Bij deze dan:

Carnaval was kort samengevat GEWELDIG!!!
Na alle spannende geweldadige verhalen die wij hadden gehoord over Rio; kwamen wij goed voorbereid ten ijs. Geld in onze schoenen en de roze Calamed spuitbus (je weet wel die tegen verbranding waar je dus een roze hobbit van wordt) binnen handbereik, kwamen wij Rio binnen.
Gelukkig niks van het alles gemerkt. Ons hostel was een echt backpackers hostel. Van daar uit kon je van alles georganiseerd doen, maar daar ben ik niet zo van. Je kan altijd alles ook zelf en dan veel goedkoper en vaak ook veel leuker. Zo zijn wij met de metro naar het voetbalstadion gegaan. Aangezien het carnaval periode was, was iedereen extra gek. Echt ik overdrijf niet als ik zeg dat wij 3 metro´s voorbij hebben laten gaan omdat die tot de nok toe vol zaten met dansende, zingende en trommelende voetbalfans in carnavaltenues. Wat een gekte. Wij hadden geen kaartjes dus die moesten wij bij het stadion nog kopen. Kwamen we een Braziliaans stel tegen waarvan de vrouw een beetje engels sprak en zij heeft ons onder haar hoede genomen. Wij wisten natuurlijk niet voor wie wij moesten zijn. Toen de eerste een goal maakten zaten wij te juichen, maar zaten zij stil. Dus oeps oke de andere partij is dus onze favoriet. De wedstrijd was een perfecte wedstrijd voor ons als leken aangezien er veel goals (4-4) vielen en zelfs een penalty genomen moest worden. Zo was de sfeer ook vriendelijk aangezien een gelijkspel natuurlijk safe is.
Ook zijn we naar het Zuikerbrood geweest (Pao de Azuckar)waar je met een kabelbaantje omhoog moest met niks onder je. En dan heb je een super uitzicht over de stad Rio. Ook hebben we natuurlijk Jezus zijn voeten aangeraakt bij het grote beeld. Helaas was hij te druk om ons op de koffie te nemen. Dat beeld is echt indrukwekkend groot. Ook hebben we nog een paar keer aan de beroemdste stranden van de wereld gelegen: Copacabana en Ipanema. Niet dat dit nou zulke mooie stranden waren hoor. Het was er ook echt poepiedruk. Heb nog nooit zo´n druk strand gezien!!!! En daarbij was de stroming ook nog eens te sterk om goed te kunnen zwemmen, eigenlijk kon je er helemaal niet zwemmen alleen een beetje in de branding staan en hopen dat je terug op het strand kwam...
En dan natuurlijk carnaval.... Je moet de carnaval zelf opzoeken, maar dan krijg je ook waar voor je komt. Overal heb je Blockos. Dat zijn straatfeesten waar men achter de muziek door de straten loopt te sambaen. Helemaal leuk. Ik kwam helaas alleen natuurlijk weer de enige Braziliaan tegen die NIET kan dansen. Maar wat een fun. Een dag later kwamen we bij een straatfeest uit waar helemaal geen gringos (toeristen) waren alleen wij.
En dan de grote parade: Die vind plaats in het Sambodromo. Dit is een straat van 700 meter waar tribunes langs zijn gebouwd. Een 10 tal sambascholen zijn uitgekozen om aan de finale mee te mogen doen en krijgen 1 uur en 20 minuten om hun parade te tonen. Dit gaat met veel muziek en meerdere wagens en heel veel dansers!!! Heeeeeeeel mooi en wat een werk. Op de tribunes danst iedereen. Dit duurt tot 6 uur in de ochtend. Buiten het stadion hangen de Favela mensen rond met kraampjes van eten, drinken en andere dingen. Toen wij terug moesten was de sfeer niet zo tof. Eigenlijk wel beangstigend. Aangezien iedereen dan dronken is en de mensen erg agressief overkomen.
Vanuit het hostel hebben we ook nog een boottocht gemaakt. Echt de grootste lol gehad.
In Rio heb ik maar nergens mijn fotocamera mee naar toe genomen. Wel heel jammer maar dat wilde ik toch echt niet laten gebeuren dat die nu al gejat zal worden. Gelukkig is voor ons alles meegevallen en hoorden we alleen spannende verhalen om ons heen. Verder is Rio niet echt een mooie stad. Wel inmens groot. Overal stinkt het naar openriool. Zo zonde. Het is wel een hele bijzondere en bizarre stad door de rijkdom, ouderdom en daartegenover de armoede en lelijke betonblokken bouw.
Daarna zijn we naar Belo Horizonte gegaan vanwaar we met de trein naar Vitoria zijn gereist. Deze treinreis zou erg mooi moeten zijn volgens de Lonely PLanet. Oke we hadden mooi uitzicht, maar dat had ik naar een zit van 3 uur in de brandende zon in plastic stoeltjes in een overvolle stinkende trein wel gezien. En toch was je verplicht om nog eens 12 uur te blijven zitten. Je kon er niet uit en we konden niet tegelijk lopen omdat we onze tassen niet alleen konden laten. Maar goed eigen schuld. Wij wilden geld besparen en perse economico reizen. Het begon zowiezo al goed aangezien wij niet wisten dat hier de wintertijd was ingegaan (is ook heel vaag hier, niet iedereen doet er aan mee en er staat ook geen vaste tijd voor). Dit houdt in dat het nu een uur vroeger is hier en dus 4 uur tijdsverschil met Nederland. Maar goed, wij zaten dus al o 6 uur op het station ipv 7 uur. Pffff en dan nog eens een 15 uur durende treinreis. Vervolgens kwamen we aan in een toch iets minder mooie (understatement)stad Vitoria, waar we wel een nacht moesten verblijven omdat het ondertussen al erg laat was. Vandaar de volgende ochtend vroeg vertrokken met een bus die natuurlijk er weer 2 uur langer over deed dan gepland en waardoor wij weer 13 uur in een bus zaten om nu in Porto Seguro te zijn. Dit is een toeristisch strandplaatsje. Wel leuk voor even omdat er veel barretjes en winkeltjes zijn. Maar dat hebben we ook wel weer snel gezien vooral omdat het strand erg vies is. Het water is zo vuil en stinkt niet te geloven dat er mensen zijn die van de andere kant van de wereld (Duitsland) hier naar toe vliegen in een resort gaan zitten voor een strand en water als dit...
Hiervoor zijn wij 2 daagjes in Tiradentes geweest. Dit is een oud koloniaal dorpje dat door de zwarte slaven in gebouwd toen zij moesten werken in de goudmijnen. Een heel mooi dorpje. Denk niet dat ik nog zo´n mooi dorpje tegen zal komen tijdens deze reis. De busreis van Rio naar Tiradentes was ook weer een verhaal opzich. Aangezien we echt een knoert van een hond hebben doodgereden. De buschauffeur kon kilometers van te voren zien dat dit beest ging oversteken, maar afremmen ho maar. Vervolgens toch nog maar even iets vaart minderen als de hond er al bijna onderzit. Niet toeteren, niet uitwijken gewoon hup er tegen aan. Zo zielig!!! De busreis van Tiradentes naar Belo Horizonte was er niet minder onder. We moesten natuurlijk weer 3 keer overstappen. Om vervolgens met een oude bus opgescheept te zitten die het halverwege begaf. Staan we daar met een bus waarvan de motor het niet meer doet. De chauffeur heeft het ding nog weten uit te rollen naar een schaduwrijke plek met iets van een eettentje in de buurt. Hier moesten we wachten op een andere bus.


Even over mijn maagdelijke reismaatje Lotte: Zij heeft haar backpackers ontmaagding achter de rug. Zo heeft zij geleerd dat je je rugzak best naast je neer kan zetten en dus niet steeds op je rug hoeft te houden. Je kan hem gewoon vastmaken aan je stoel ofzo. Maar dan moet je wel eraan denken wanneer je weer weg wil dat deze nog vast zit. of anders sta je zoals Lotte met stoel en al op.... Vervolgens heeft ze geleerd dat hiken ook bij backpacken hoort en dat je daar wel eens moe van kan worden. In Rio heeft ze ook geleerd hoe het is om te slapen in een dormroom (met meerdere mensen op een kamer) en dat je dan niet midden in de nacht de lamp aan moet doen wanneer anderen al slapen. Dan krijg je boze geluiden net zoals zij doet wanneer anderen dat doen. En rennen met een rugzak kan best wanneer je een beetje stevig in je schoenen staat. Zij valt dus om...Hihihihi. ( Ja Hendrike ik weet het het is mij ook overkomen)Ja ze leert veel bij. Soms is ze heel angstig en als we dan ergens lopen ziet ze allemaal spookbeelden als mannen die ons achtervolgen (lopen we ergens in een kloof waar je geen kant op kan) of loopt ze snachts tegen een zwerver aan en raakt ze helemaal in paniek. Ook hebben we veel aan haar padvindersvaardigheden. Dat scheelt.
Ik heb alleen nog nooooooit een backpacker mee gemaakt die zoveel wast! Ze wast elke dag wel al haar kleren. En met veel plezier wast ze ook de mijne. Dat is dan wel weer handig, maar wel een beetje lastig voor haar dat ze zo´n smetvrees heeft. Ik hoop dat het nog minder wordt voor haar. Ik denk niet dat ze ooit nog een 2e reis als dit gaat maken... Ze heeft niet zo de smaak te pakken als ik op mijn reizen. Dat kan natuurlijk komen omdat het ook allemaal nog niet zo geweldig is.
Vandaag is ze jarig. Ze heeft al een gebakje vanochtend gekregen met een bloempje. Alleen wil haar vriendje de telefoon maar niet opnemen. Arme meid..

Nog even iets anders:
Er is blijkbaar iets misgegaan met mijn msn een tijdje geleden. Hierdoor heb ik blijkbaar veel online gestaan doordat een computer alles van mij had opgeslagen en wanneer iemand die computer gebruikte mijn msn automatisch opstartte. Als ik dus niet terug antwoordde of erger nog iets vreemds zei omdat iemand grappig dacht te zijn, sorry daarvoor, maar ik was het NIET. Ik hoop dat het nu in orde is aangezien ik ( Nou ja Ief aangezien ik hier niks begrijp van de geschreven taal en dus niet weet wat er gevraagd wordt zo is het ws ook mis gegaan :-( ) het wachtwoord heb veranderd.

Morgennacht nemen we de nachtbus naar Salvador. Daar kijk ik erg naar uit. Ben benieuwd!!! Ik hou jullie op de hoogte!