Einde Argentinie, terug naar Brazilie

Nou het genieten van het goede leven liep iets anders...
De eerste 2 dagen hadden we stralend weer, veel zon en erg warm. Daarna is het gaan regenen, veel regenen, nog meer regenen en werd het echt heel koud. De winter kondigt zich aan hier.... Geen weer voor hangen in parken en terrasjes pikken dus. Oke dan maar shoppen. Heeeel vervelend.

Buenos Aires is een erg grote stad met heel veel verschillende wijken, die allemaal goed te bereiken zijn met het metronet. Er zijn veel gezellige straatjes met oude geweldige huizen. Alleen is het ook een smerige rommelige stad. Het kan ook komen doordat men de werkzaamheden zo veel mogelijk in deze periode verrichten.

Vrijdags zijn we wezen stappen in een grote club buiten de stad. Er waren beroemdheden aanwezig: de afvallers van Big brother Argentinie. Je kon met hun op het podium maar je werd geselecteerd op je uiterlijk. Erg grappig om te zien. Vrouwen die letterlijk smeekten om op het podium te mogen en er gewoon opgetild werden en er weer af gezet werden door de ´bodyguards´. Ze wilden mij ook op het podium trekken, maar dat dacht ik dus niet he.
In Argentinie is het blijkbaar heel normaal om samen te dansen in een club. Dat wilden de mannen dan ook erg graag met 2 blonde buitenlandse meiden. Over aandacht niet te klagen. Al hoe wel ik wel even wil klagen, want het was vreselijk! Echt niet leuk meer. Zo vermoeiend, ik wil best praten en af en toe even een dansje doen, maar niet de hele tijd letterlijk getrek aan mij en gevraagd worden of ik wil zoenen. Nee dat wil ik NIET. In Salta was dat ook helemaal niet zo. Wel mannen die met je wilden dansen, maar minder vervelend en vermoeiend dan hier. Het schijnt ook niet normaal te zijn dat hier buitenlanders kwamen, dus wij waren blijkbaar een atractie.
Aangezien het ver uit de stad was, wisten we niet zo goed hoe we het beste terug konden komen. Een taxi zou wel erg duur worden. Maar aangezien het al 6uur was ofzo, konden we misschien wel een bus nemen. Ik vragen ( Lotte spreekt momenteel helemaal bijna geen Spaans meer. Ze blijft proberen mensen Engels te laten spreken en wil maar niet snappen dat ze dat hier niet kunnen) en er was wel een bus, maar we konden ook wel met hun mee met de auto naar Buenos Aires. Dat wilden wij natuurlijk wel. Wel eerst even geinformeerd of hij echt niet had gedronken.
We werden keurig teruggereden alleen wilden ze op het eind toch nog wel een drankje doen met ons ergens. Helaas is het een 24uurs economie met restaurants en cafes hier :-( althans dat vonden wij op dat moment. We hebben ons fatsoen gehouden, heel snel een drankje opgedronken en zijn toen keurig bedankend gegaan. Zo dat scheelde mooi even heel wat geld...hihihihi

Zaterdagavond maar naar een rustige Tangoshow gegaan. Bleek wel een erg serieuze tangoshow met alleen maar oudere Argentijnen en een dure entree. Bleek er een heel goed orkest te komen en er zou niet gedanst gaan worden. Hmm dat was niet helemaal onze bedoeling, maar het was de moeite waard. Het was erg goed.

Zondag dan maar naar een Tangoshow waar wél gedanst wordt. Die show begon pas om 22uur en we wilden daar dan ook gaan eten dus hadden we nog even wat tijd te overbruggen. Zijn we wat gaan rondlopen en een kroegje opgezocht. Kwamen we ergens terecht waar 2 jongens een cabaretstukje gingen opvoeren. Erg grappig in snel Spaans wat we echt niet konden begrijpen. Lachen dus wanneer anderen lachten en klappen wanneer de anderen klapten.
Deze Tangoshow was een stuk minder serieus; een dansstel waarvan de jongen uitglijdt en languit gaat en een folkloren danspaar dat zijn jongere jaren achter zich heeft gelaten. Alhoewel ze het wel heel grappig deden en erg enthousiast waren. Op het eind trokken zij ook iemand mee het podium op. Natuurlijk was ik weer de klos(waarom heb ik dat toch altijd :-S????). Gelukkig wist ik nog een beetje de salsapasjes en ben dat maar gaan doen. Ik heb wel er blauwe tenen aan overgehouden omdat ik blijkbaar niet de juiste stappen maakte ( oeps :-p heb ik anders noooooooooit. Misschien toch wat beter mijn best moeten doen met dansles en er naar toe moeten zijn gegaan....) en de man dus steeds met zijn cowboyschoenen op mijn lieve teentjes ging staan. Wel heel erg gelachen. Lotte mocht daarna nog als uitsmijter van de avond.
Daarna waren we wel weer in de stemming voor een nieuwe avond stappen. Alleen bleek zondagavond niet een goede avond te zijn. De serveerster raadde ons aan om naar een Gayclub te gaan. Dat zagen wij wel zitten. Onderweg met de taxichauffeur zitten kletsen (mijn Spaans was na wat wijn ineens zooooo goed, ahum)
In de club maar gelijk de dansvloer opgegaan ookal stond daar nog niemand. Heerlijk wat een rust, geen vervelende mannen (af en toe een vrouw, maar die verdwijnen toch wel redelijk snel. Ben blijkbaar toch niet lesbisch genoeg) Na een tijdje komt er ineens een jongen vragen of hij bij ons mag dansen want hij was in zijn eentje. Hij is de hele avond gebleven. Een super lieve leuke Homo. Op het eind van de avond waren we uitgenodigd om de dag erop bij hem en zijn huisgenoot te komen eten en dan om 24uur zijn verjaardag in te luiden. Dit hebben wij gisteravond dus ook maar gedaan. Als kado´tje maar onze fles wijn uit Mendoza meegenomen.

Vandaag was het gelukkig weer mooi weer. Hebben we dan ook gretig gebruik van gemaakt door lekker terrasjes te pakken. Heerlijk weer even na al dat regen en dan stug de stad blijven verkennen in de kou en regen. In stromende regen zijn we op de begraafplaats geweest van Evita Peron. Het is net een dorp. Er zijn graven die bijna nog groter zijn dan mijn huisje. Er liggen dan ook heel wat historische helden en andere rijke mensen. Het was wel echt een horrordecor met overal katten en stromende regen en keiharde onweer...

Morgen gaan we weer terug naar Brazilie. Naar Florianopolis ( 23 uur met de bus, jeah). Dat is een strandplaats tussen hier en Sao Paulo in. Hopelijk vinden we daar weer wat zon, want ik kan wel weer een kleurtje gebruiken!!! Straks zijn jullie allemaal bruiner dan ik. Dat kan natuurlijk niet.

Nog 1 weekje :-( Gaat hard nu.