bush bush in de Pantanal

Oke nu heb ik wel weer even genoeg van de bush bush. Eigenlijk voornamelijk van de muggen die het met zich mee brengt. Ik heb wel geteld en echt niet overdreven: 43 muggebulten op mijn linkerbeen en 35 op mijn rechterbeen! En dan heb ik het alleen nog maar over mijn benen.... Ik sliep onder een klamboe en smeerde mij suf met repellent. Kan je je voorstellen hoe gek ze op mij zijn. Jippie :-(

Maar goed, de Pantanal.
Vanaf Manaus zijn we dus gevlogen naar Brasilia. Daar konden we nog een goedkope vliegticket boeken naar Cuiaba, dus dat ging lekker. Alhoewel ik een naar gevoel had in het vliegtuig, waardoor ik niet zo relaxt zat. Een onderbuik gevoel, maar ik had er geen reden voor. De dag later gingen de verkeersleiders staken in heel Brazilie, misschien dat ik dat voelde aankomen????

Vanaf Cuiaba zijn we opgepikt door de meneer van de pousada waar we wilden verblijven. Hij was uiterst vriendelijk, maar ik begrijp nu ook wel waarom. Hij wilde een erg dure tour aan ons slijten de Pantanal in. Aangezien wij pas snachts aan kwamen, merkten we zijn tactiek pas de volgende dag. We hebben heel hard onderhandeld en daarna zijn we eerst verder gaan kijken om uiteindelijk erachter te komen dat hij toch wel de beste deal had. Uiteindelijk hebben we toch nog wat van de prijs af kunnen krijgen, maar nog steeds was het eigenlijk te duur. Daarom hebben wij het maar op een andere manier proberen te compenseren: hij had namelijk gezegd dat wanneer wij op de tour gingen we de nachten in zijn pousada in Cuiba dan niet hoefden te betalen. We zijn 2 nachten voor de tour daar verbleven en nu weer 2 nachten daarna. Hier baalde hij van want hij heeft wel elke dag gevraagd of hij een taxi voor ons moest bellen....hihihihihi.

Maar het gaat natuurlijk om de tour in de Pantanal. Dit zou de betere plek moeten zijn om dieren te spotten. We moesten eerst 100 kilometer over een lange weg, met allerlei weilanden en bossen naast ons. Ik kreeg bijna heimwee naar Nederland, want als ik even de palmbomen weg dacht leek dit toch wel verdacht veel op Nederland. Daarna moesten we nog 50 kilometer over een zandweg, de transpantaneira (klinkt leuk he) met allemaal gaten, hobbels en smalle houten bruggetjes. Alhoewel bruggetjes, eerder 2 planken over water. Deze weg was echt tof, want je zag al heel veel verschillende dieren. Ik heb helaas toen niet zoveel foto´s genomen want ik dacht dat wij er nog veel meer dan zouden gaan zien tijdens de 3 dagen daro. Helaas bleek niets minder waar.
In de pousada was nog een Frans stel en er was nog een frans meisje met ons mee. Onze gids was daar ook al. Dit keer een echte jungleboy, dus niet een met leren schoentjes en een overhempje en een koffer op wieltjes. Nee nu een gast met een baard, kort gescheurde broek en een plastic zakje en een gitaar. Hij was erg gezellig, sprak goed engels en kon veel vertellen en uitleggen. Maar ondanks zijn enthousiasme, ons geploeter door de modder en water (tot onze bibs) waar Anacondas in kunnen leven, gekanoot vroeg in de morgen en 2 paardrijtochten hebben we op een paar vogels en apen niet veel meer gezien dan we al hadden gezien in de Amazone. Wel hebben we groene papagaaien gezien, s avonds in het donker Capybara (het grootste knaagdier ter wereld, ziet er uit als een hamster maar net zo groot als een kleine pony), de 4e soort aap: de brulaap die we nog niet eerder hadden gezien (wat een indrukwekkend geluid maken die van dichtbij. Hierdoor verwacht je dat ze heel groot zijn, maar dat zijn ze dus niet), nog meer Toucans, een gele slang, allerlei grote giftige kikkers, vogels (sorry hou niet zo van vogels of ze moeten leuke kleurtjes hebben of iets speciaals kunnen ;-) )een roze lepelaar, reeen (veel en veel groter dan dat ze zijn in Nederland), voetafdruk van een Jaguar, Jabiru (het nationale vogelgeval van de Pantanal, lijkt op een ooievaar) en verder hebben we 2x een gordeldier gemist. De gids zag hem dan wel, maar wij dan weer net niet en de zeldzame blauwe papagaai idemdito op dezelfde manier.
We hebben weer Piranha´s gevist. Lotte heeft weer de kroon verdiend. Zij ving er 6 achter elkaar (volgens mij was het gewoon steeds dezelfde die eigenlijk in de soep wilde komen ;-) ) Ik heb natuurlijk wederom niks gevangen. Ze vonden mij denk ik wel erg lief want ze hebben veel aas gekregen zonder dat ze gevangen werden. K** vissen. Ik denk dat ik toch maar Buddist word aangezien ik toch alleen maar lief voor dieren ben ( en een lekkere snack voor de muggen, voedselverschaffer voor de Piranhas, bevrijder van krekels, vliegen en katten, voeder van katten en honden etc) Gelukkig was ik niet de enige. Het Franse meisje ving ook niks. Wij waren toch eigenlijk wel een beetje zielig. Gelukkig kregen we desondanks toch wel eten ´s avonds.
De 2 paardentochten waren erg leuk. De eerste keer zat ik op een muildier. Wel een lief beest, maar erg sloom. Aangezien ik de enige was die kon paardrijden baalde ik hier toch wel een beetje van. De volgende dag dan ook lekker op een andere gegaan. Van de gids mocht ik de weg terug in galop. Niemand anders wilde dat en volgens de gids kende mijn paard de weg terug heel goed, dus hup daar ging ik! Cool net een echte cowgirl uit de Pantanal. Hahaha. Moest alleen op het eind toch wel even heel goed mijn best doen want het paard wilde onder de paal door naar de pousada waar hij ws wel onderdoor had gepast maar niet met mij erop. Kon hem net op tijd weg halen. Vandaag betaal ik de prijs voor deze tocht: wat een spierpijn!!! Toch niet meer echt een natuurlijke houding als je al in geen 8 jaar meer hebt paardgereden.
De terugtocht met de auto moest voor mij dus het moment worden van de foto´s. Bleken we te worden opgehaald door een vriend van de gids(hij moest ook terug naar Cuiba voor een cursus) in een crappy auto. Die gast reed als een gek en elke keer als we een dier hadden gespot waren we alweer meters verder. Uiteindelijk heb ik hem toch zo ver gekregen dat hij 1x is gestopt en achteruit reed. Ik had namelijk voor de 4x een zonnebadende Kaaiman gezien met zijn bek open. Ik moest en zou die op de foto hebben. Maar helaas heb ik dus van allerlei andere dieren niks meer dan een herinnering in mijn hoofd.
Gisteren zijn we op eigen gelegenheid met de bus naar een Nationaal park met watervallen geweest. Het is hier alleen zo warm. 38 graden is erg normaal hier. Aangezien ik nog steeds niks fit ben (heb weer koortsaanvallen gehad en ben nu ook nog verder ziek geworden, zielig he) is dat erg zwaar. Slapen gaat me nog steeds niet goed af. Sta toch versteld van hoe lang je door kunt gaan op zo´n lange tijd met weinig of slechte slaap.

Ik vind het trouwens steeds opnieuw opvallend hoe netjes Nederlanders zijn opgevoed. In dit geval de Fransen, ze wachten nergens op, vragen niks, zorgen dat ze het beste als eerste krijgen en bedanken nergens voor. Wij domme Nederlanders wachten op onze beurt, vragen eerst of een ander nog iets wil voordat wij iets pakken en wachten met eten tot iedereen heeft opgeschept. Elke keer moet ik daar toch weer even bij stil staan dat zoals wij zijn niet normaal is over heel Europa en ander ontwikkelde landen als Amerika etc. Tja wij Nederlanders zijn zo slecht nog niet...

Straks met de nachtbus om pas 26 uur later op onze bestemming aan te komen. Net heel erg goed geluncht (lunch en avondeten zijn hier hetzelfde: rijst met bonen, vlees en andere dingen die je erbij opschept. Wij gaan tenminste meestal eten in een kilorestaurant waar je dus naar het gewicht betaald, lekker voordelig. Ik eet er alleen altijd wel te veel. Ik schep automatisch te veel op en als een echte Nederlander dat dan doet vind ik ook dat ik dat geen moet opeten wat ik heb opgeschept en dus betaald....jajaja Brazilie is niet goed voor de lijn.) en we hebben een overlevingsproviant ingeslagen. Gaat dus helemaal goed komen. Als alles goed gaat zijn we morgenavond laat bij de Iquaçu watervallen!!!! Jeah en dat betekent gelijk het eind van Brazilie. Daarna gaan we namelijk de grens over naar Argentinie. Heb er zin in!!!!