zwemmen met dolfijntjes

Wow,

Ih heb op maximaal 2 meter afstand gezwommen met 2 dolfijnen!!! In Pipa zwommen bij een bepaald strand dolfjnen. De eerste dag zagen wij ze pas toen wij weggingen, dus wij natuurlijk de volgende dag terug. Kwamen wij daar aan zagen we gelijk al meerdere dolfijnen vlak bij het strand. Ik natuurlijk gelijk het water in. Wat is dat gaaf, gewoon niet te beschrijven. Later werder ze actiever en speelser: ze gingen `surfen` in de golven. Dan zag je een snoetje met de golven mee komen en dan bleef ze mee zigzaggen in de golf. Echt te gaaf. Later gingen ze op vis jagen. Ineens zag ik een dikke vette witte vis uit het water opspringen richting strand en ineens komt er dan een dolfijn achter aan gesprongen. Kippevel momentje...
Nou had ik op een weer eens slapeloze nacht en daarom maar gaan hardlopen ´s ochtends ook al een ringstaartaapje gezien. Die was wel erg brutaal. Hij zat mij gewoon aan te staren met zijn brutale koppie. Toen ik dichterbij kwam, kwam hij ook dichterbij. Dat vertrouwde ik toch niet helemaal en bleef dus verder maar op afstand. Toch jammer dat je sommige dingen gewoon niet vast kan leggen op foto´s. Ik zou het jullie allemaal zo graag ook willen laten zien.
Nou ben ik in Jericoaroara na een nachtje ook nog in Natal te hebben doorbracht. De meneer van het busstation wilde ons even een oor aan naaien door te doen alsof het kaartje 50 real kostte. Ik dacht al dat hij minder zei maar Lotte had de kaartjes aangenomen en zei dat er 50 op stond. Nou kon je het ook niet zo lezen en de man was ook niet goed te verstaan. Hij nam natuurlijk het geld gewoon aan. Hij tilde zelfs onze tas naar de bus. Tja dat willen ze er dan nog wel voor doen voor zoveel geld. Maar ik vond het toch wat vreemd en wel erg veel. Dus ik in de bus opgelet wat de anderen betaalden. Toen ik zag dat anderen veel minder betaalden heb ik gevraagd wat het eigenlijk kostte. Kostte het verdikke maar 8,50!! Dus heb ik ons geld teruggeeist. Naar heel wat onverstaanbaar gebrabbel van de busmeneer en ws ook mij (hahaha gebrekkig spaans terwijl men Purtugees spreken, ahum) hebben we ons geld terug gekregen! Gelukkig is toch weer een overnachting.
In Natal gingen wij opzoek naar de pousada die in ons boek stond. Bestond die niet meer; was gewoon helemaal weg en zo te zien ook al een hele tijd. Stonden we helemaal aan de verkeerde kant van Natal. Wij lopen met tassen die wel steeds zwaarder lijken te worden zonder dat we er ook nog maar iets bij hebben gekocht... Uiteindelijk na in een soort van hoeren en favela buurt terecht te zijn gekomen hebben we maar een bus gepakt naar het toeristische Porta Negra. Geen idee waar we moesten uitstappen. Ik zat voor bij de buschauffeur en onze backpacks en Lotte werd steeds naaar achter gedreven met de kaart van Natal door de drukte. Dus geen idee waar we eruit moesten. Gelukkig door allemaal vriendelijke mensen kwamen we op de goede plek eruit. Helaas alleen was het volgende hostel een achterlijk kasteel look alike waar je een bandje om je pols moest dragen, je in dormrooms sliep voor meer dan 40 real en we niet op dezelfde kamer konder slapen omdat het vol zou zijn en we geen handdoeken kregen en de volgende dag zullen hebben moeten betalen om nog te mogen douchen na het uitchecken. Dacht het niet! Dus daar gingen we weer. Na nog weer 2 pousades tegen te komen die gewoon dicht waren kwamen wij bij een super relax Pousada do Alemao. Oftewel een duitse pousade. De eigenaar was Braziliaans maar was van de 3e generatie. Ze hadden een heerlijke binnentuin, een klein soort van restaurantje wat geen drol kostte en alles vers werd gemaakt door de vrouw des huizes, we hadden hangmatten voor onze kamer, hele ruime kamer en douche met tv en handdoeken. We mochten de volgende dag ook gratis gebruik maken van de douche en alles. En het ontbijt: mmmm te lekker en te vers en zelfgemaakt. Perfecte plek. Er was ook een oude Nederlandse man die euit zag als een piraat met lang grijs haar in een paardestaartje en een baard, heel mager en gebruind, open overhemd maar ogend alsof hij wel moment dood kon gaan. Hij vroeg of wij met hem meewilde. Hij zou een vriend hebben die een taxi heeft en zou hem de omgeving laten zien. Nou dat wilden wij wel. Ik had hem alleen als een echte avonturier voorgesteld. Helaas bleek niks minder waar. Wat was het saai. We hebben de grootste cashewboom ter wereld gezien en daarna 2 wel oke strandjes waar deze beste meneer alleen maar heel lang bleef zitten en veel heel veel bier ging drinken (had toch wel een beetje een onwijs alcoholgebruik) Echt ik zat me onwijs te vervelen en ondertussen probeerden Lotte en ik maar vriendelijk te blijven en te doen alsof wij er nog wat van konden maken. Achteraf bleek deze meneer heel erg blij te zijn geweest met ons gezelschap; hij vond het toch wel zoooo gezellig. We kregen zelfs een kettingje van hem, die hij in Brazilie koopt en verhandelt in Portugal (waar hij woont). Goed, tijd voor het volgende avontuur. Dus hup met de nachtbus naar Fortaleza om vandaar gelijk door te gaan naar Jericoaroara. Helaas not....er bleek geen aansluiting te zijn en we waren om 5 uur ´s ochtends, na een verschrikkelijke bus met huilende kinderen op de stoel achter mij, op Fortaleza en de bus ging pas 5 uur later. Jeah.
Kwamen we ook nog de Deen en Engelsman weer tegen. De bus ging niet all the way. we moesten overstappen op een soort van truck met zijn allen. Dat is maar goed ook want we gingen echt door de middle of nowhere en een bus zou allang hebben vastgezeten. Wel erg gaaf. Allemaal primitieve dorpjes en mannen die als een cowboy op hun ezel rijden. Geweldig. Helaas alleen hier ook weer géén foto´s van.
Jericoaroara is een dorpje met alleen maar zandpaden en een strand naast geweldige zandduinen. We zitten hier met zijn 4en in een appartement. Dat is goedkoper dan een pousada. We hebben 2 slaapkamers, 2 douches en toiletten, een keuken en iets van een ruimte om te zitten er tussen. Vanochtend hebben Lotte en ik broodjes gekocht voor ontbijt en eieren en vanavond gaan we met zijn allen koken. Dat is nog eens budgeteren! Gelukkig kan iedereen wel lekker zijn eigen gang gaan en zo zijn Lotte en ik vandaag een heel stuk langs het strand gelopen met noodweer op de achtergrond en zijn zij waarschijnlijk de hele dag bier blijven drinken...Stelletje zuipschuiten! Waarschijnlijk komt vandaag de Zwitser er ook weer bij. Hij schijnt los te zijn gekomen van `zijn meisje` in Natal. De 19e gaan we naar Fortaleza om daar eindelijks dan misschien te kunnen shoppen en daarna vliegen we naar Manaus voor de Amazone.... Einde strand. Beetje jammer dat we dan net vandaag alleen maar regen hebben. Alhoewel ik hier het water toch niet erg aantrekkelijk vind....Ik ben met hardlopen in het water gaan lopen en ik zag allemaal vreemde dingen in het water die ik misschien liever niet wil zien...hmmm en we zagen ook een of andere platte vis met stekels op zijn rug net zo groot als Buffy....Tja nee laat dat water maar zitten vooral omdat het niet zo helder is dat ik kan zien wat er onder en naast mij is. Geef mij maar Pipa met zijn dolfijntjes en aapjes!!!