Jungle: back to basic

Hiha,

Back van de jungle!

Na een paar saaie dagen met veel regen in een zanderig Jerri, zijn we nu sinds gisteravond laat weer back in civilization. Wat een genot.
Aangezien wij zoveel regen in Jerri hadden en er niks anders is dan zandduinen, zandpaden en zandstranden, was daar niet zoveel te doen. De 2 gezellige (ahum) reisgasten vonden dit een aanleiding om alleen in het huis te hangen en bier te drinken. Lotte werd ziek en bleef liever in huis en ik zielig alleen ging dan maar in mijn eentje op pad door de regen. Heb hele wandelingen gemaakt over de duinen, langs de stranden en tussen de wilde ezels, koeien en andere niet thuis te brengen dieren. De laatste dag heb ik iedereen nog zo gek weten te krijgen om een buggytour te doen. Dat was wel leuk. Wel iets minder spectaculair dan we allemaal hadden verwacht, maar dat komt ws doordat het ws de bedoeling is dat je langer op de bestemmingen blijft hangen dan het bekijken, even in het water springen en dan weer verder, wat wij deden. Hierdoor waren we idd alweer binnen de 3 uur terug in Jerri.
Dan de dag dat we weg wilden: er waren maar 2 bussen per dag. En helaas alles was vol voor de eerste 2 dagen. Noway!!! Wij moesten vliegen vanaf Fortaleza en ik wilde perse weg. Hebben we uiteindelijk met een man mee kunnen rijden in een Jeep. Moesten wel iets meer betalen dan de bus, maar het was zoveel relaxter, sneller en gezelliger. De man liet ons ook nog wat zien.
Fortaleza is niet helemaal onze stad. Maar ik vond het toch wel de leukste strandbestemming die Nederland in haar reisboekjes heeft om naar toe te gaan als je 8 dagen Brazilie doet. Maar goed wij waren daar ook alleen maar omdat we er goedkoop souverniertjes wilden kopen en omdat we ervandaan vlogen.

De 2 reisgasten doken ook ineens weer op een dag later in Fortaleza en ik zag al weer helemaal visioenen dat ik nog langer met hun opgescheept zou zitten en dan ook nog een jungletour met ze samen moest doen. Aangezien Lotte ze wel erg gezellig vond...?????....snap het echt niet hoor. Vreselijk. Ze waren leuk voor de dagen in Pipa, maar daarna toen ze op onze bestemmingen bleven opduiken was ik toch wel een beetje klaar met deze bier drinkende bij het hostel hangende gasten. Maar gelukkig vlogen zij een dag later dan wij.

Het vliegtuig zat proppievol. En heeft 4 tussenlandingen gemaakt. Jeetje dat was toch echt 1 te veel voor mij oren. Bij elke nieuwe bestemming kregen we weer het zelfde eten voorgeschoteld. Hahaha.

Helaas kregen we in Fortaleza met een probleem te maken en wel dat nu ook de bankpas van Lotte geen geld meer wilde geven. De mijne heeft het een maand geleden al begeven. gelukkig kan ik nog wel internetbankieren en dus geld naar Lotte overmaken en op die manier geld pinnen. Maar nu deed die van haar het ook niet meer. Dat is zo dagen lang gebleven.

Zaten we daar in Manaus, van waar het toch zeker wel de bedoeling was om een Amazone jungle tour te gaan doen. En natuurlijk erg belangrijk om dat ook al die volgende dag te doen omdat anders die 2 gasten weer zouden opduiken :-p Wij al ons geld bij elkaar geschraapt om een tour te boeken. Wij hebben gekozen om met de meest primitieve te gaan; gerund door indianen.

De volgende dag werden we erg vroeg 5uur (en het is hier nog weer een uur vroeger dan de rest van Brazilie) opgehaald en zijn op een bus gestapt om nog weer 3 uur verder te gaan. Daar nog weer 1 uur met een kanomotorbootje de rivier op om bij ons `basiskamp`te komen. Onze gids liep in zijn mooiste kleertjes, een koffer en gepoetste schoentjes. Beetje vreemd.
Daar werder we gedropt en ging meneer de gids zijn was staan doen in de rivier. Niet ons iets aanbieden ofzo nee eerst zijn was.
Wij zijn maar gaan vissen in dezelfde rivier. Vangt Lotte echt vanuit het niets heel snel een hele vette Piranha!! Je had iedereen moeten zien kijken. Dat had blijkbaar niemand verwacht. Lachen. Maar deze zwemmen dus in diezelfde rivier als die wij gebruiken om ons zelf in te wassen, onze kleren in te wassen, af te wassen, om te zwemmen en waar we op varen. Tja...
Later zijn we nog de rivier opgegaan om echt Piranhas (nu bewust) te gaan vangen en dan vangen we natuurlijk geen van allen iets. Helaas begon toen ook de regen los te barsten.
De volgende morgen zijn we heel vroeg gewekt uit onze hangmatjes om in de kano naar een zonsopgang te kijken, die maar half opkwam en eventueel roze dolfijntjes te zien. We hebben alle 5 de dagen dat we daar waren het 2 maal daags geprobeerd, maar helaas geen dolfijntjes gezien alleen maar gehoord.
Na het ontbijt een korte wandeling in het bos gemaakt. Geluncht en vervolgens onze spullen bij elkaar geschraapt om 2 nachten in de echte jungle te gaan overnachten: genoeg droge kleren, regenkleren, plastic zakken, en onze hangmat en dekens mee. We gingen nl slapen onder een zelfgemaakt dak van Palmbladen.
Daar hebben we de eerste nacht eerst echt buiten geslapen, want na heel veel regen dacht onze geweldig slimme en goed engels sprekende gids (not) wel dat het droog zou blijven. Onze hangmatten waren al nat geregend. Maar tuurlijk blijft het niet droog tijdens het regenseizoen in een Tropisch REGENwoud... Dus snachts werder we wakker van de regen en moesten onze hangmatten onder het primitieve dak verplaatsen. Hij wees ons op alle spinnen en dat we erg voorzichtig moesten zijn. Misschien niet even handig om te weten voordat je nog moet slapen. We sliepen letterlijk tussen de Tarantulanesten. In de verte hoorde je de apen en allerlei geluiden die ik echt niet kon thuisbrengen. Wel een super ervaring!!
Ik had alleen al sinds de vorige dag erge last van mijn buik. Echt enorme buikpijnen. Maar ik wilde natuurlijk zo min mogelijk gebruik maken van het openbare riolering in de Jungle (of te wel, zitten achter een boom, oppassen om niet boven op een slang, spin of wat anders te gaan staan dan wel zitten en dan ook nog eens op je bil ofzo geprikt te worden door een mug. Toch niet echt mijn meest favoriete wc). Maar goed dat had ik na het ontbijt alwel opgegeven. Toen een hele wandeling verder het bos in met vele toiletonderbrekingen, zowel van de gids als van mij. Weer terug bij de hangmatten, kreeg ik ook nog eens koortsaanvallen. Toen leek het ons geen van allen verstandig om nog een nacht door te brengen in al natte hangmatten en nog meer regenkomende jungle. Maar dat wilde ik natuurlijk niet toegeven: "nee hoor het gaat best". De gids dacht hier anders over. Wij weer terug naar het basiskamp.
Vanaf daar zijn we maar steeds verre wandelingen het regenwoud ingegaan. Wadend door mierennesten, waar slimme Lotte middenin staand bedacht dat ze geprikt werd en dus maar even moest gaan stil staan. Waardoor ze natuurlijk nog meer werd geprikt. Onderweg bijna gaan staan op echt een joekel van een Tarantula. Onze meneer de gids wilde hem voor mij oppakken, wat hij dus ook deed. Alleen werd hij vervolgens blijkbaar bespoten door het gif van de spin. Na een tijdje kreeg hij hier enorme last van en moest zijn tshirt weggooien. Jajaja mensen zoals je leest hadden we echt een hele goede indiaan meegekregen...
Ook zijn we 3 van de 4 voorkomende apen tegengekomen. De Spidermonkeys waren het leukst. Die gingen ons volgen en eentje heeft zelfs een soort van geposeerd voor de foto. Wij hadden wel iets meer geluk want de vorige groep toeristen zijn bekogeld door de apen. Eerst met takjes en daarna met shit!!!! Echt waar! Toch om je gek te lachen. Alhoewel als het ons zou zijn overkomen....Lotte en ik waren wel zo voorzichtig om iig iets beschut te blijven staan en iets op onze hoofd te dragen. Hihihihi. Ach eigenlijk had ik het ze niet kwamelijk genomen als ze het hadden gedaan aangezien ik hun woonomgeving ook had gebruikt als openbaar toilet... De weg terug was een hele belevenis. Volgens ons was de gids een beetje de weg kwijt door het spinnengif ofzo, want hij was echt aan het dwalen. We weken over van een beetje pad af en gingen echt dwars door de bushbush. Hierdoor kwamen we meerdere malen verkeerd uit en moesten we dezelfde weg terug en waren we een keer zolang onderweg en kwamen natuurlijk in de geweldige dagelijkse regen en onweersbuien terecht. Onze kwaliteitsregenjas, gekocht in Manaus voor 8 real, was al sinds de eerste dag Piranhavissen aan alle kanten uitgescheurd dus we werder nog natter dan nat.
Naast apen en spinnen hebben we ook nog een Tapir, vele soorten kikkers, vogels en slangen gezien. Cool cool cool.
Elke avond zijn we ook net als dolfijnenspotmomenten op kaaimantochten geweest. Dan gingen we in het donker de rivier op, wat al een hele beleving op zich is. Het is dan zo donker, maar wat een sterrenhemel WAUW, niet te bschrijven en het bos lijkt wel dood alleen hoor je wel allerlei geluiden. Pas onze laatste avond kreeg onze gids een kaaiman te pakken. Ik had heel bewust niet mijn fototoestel meegenomen omdat je altijd zult zien wanneer ik deze niet mee neem er allerlei fotomomenten voordoen. Dus tada.... Ik heb de kaaiman ook vastgehouden. Stoer he. Het was wel een kleintje hoor ;-) Lotte durfde in eerste instantie niet. De gids wilde de kaaiman wel mee nemen naar het kamp dat ik alsnog een foto kon maken, maar dat wilde ik niet. Het arme beestje. Later wilde Lotte wel, maar onze gids snapt Engels niet zo goed en zei ja en vervolgens gooide hij het beestje weer in het water. Beetje jammer. Het voelt net zo aan als een slang (van mijn vorige Amazone avontuur). Ik had verwacht dat hij veel harder zou zijn en ruwer.
Onze laatste 5e dag was bedoelt om naar een indianendorp te gan, maar volgens onze gids was er niets. Daar zaten we dan. Onze gids wilde alleen maar rusten en eten, begreep geen engels en al onze verzoekjes werder met een ja, nee of een lach beantwoord zonder dat er ook maar iets van actie werd ondernomen. Veel meer dan hangen in de hangmat kwamen we dan ook niet. Tuurlijk moest ik nog even op het laatst een leuke stunt uithalen om achterover uit de hangmat te vallen, plat op mijn rug. Een beetje een vreemde actie en het enige wat ik mij er ook van kan herinneren is dat ik ineens een been over mezelf heen zag vliegen (mijn eigen dus) en dat ik toen ineens de grond voelde. Erg lachen natuurlijk. Vervolgens hebben we tot 15uur moeten wachten (vanaf 5 uur dag we op waren voor een laatste poging dolfijnen te zien) om opgehaald te kunnen worden met de boot. Daarna konden we eigenlijk nog niet eens met de laatste bus mee omdat die vol zat. Nou dacht het dus niet he. Hebben we met zijn 2en een kleine stoel gedeeld voor een hele lange tijd. Prima dat er niet altijd plaats is in een bus, maar als wij een hele tour hebben geboekt en al een hele dag hebben verdaan met niks doen (nog niet eens een wandeling in het bos, vissen of iets anders) dan mag je er toch vanuit gaan dat we wel weg kunnen op de dag die 5 dagen geleden al vast stond. Vandaag zijn we ook dan maar even terug gegaan nar het office met ons verhaal. Ik heb echt een hele geweldige tijd gehad, maar we hebben wel erg veel moeten pushen om onze gids aan te sporen tot iets meer te doen dan eten en rusten. En dan nog was het minimaal wat hij kan uitleggen. Voor de laatste dag hebben we nu het geld terug gekregen. Maar het is wel erg jammer.
In Manaus een heerlijke lange douche genomen en even aan goede lichamelijke verzorging gedaan. wat keken wij uit naar een warme douche. Lotte begrijpt ook echt niet dat dat nog steeds een luxe is hier. Wij hadden dan ook geen warme douche. Maar zelfs een koude douche volstond. Vandaag al onze vieze heel erg stinkende kleding weggebracht naar een wasserette. Die geur is echt niet te dealen. Alles bleef nat omdat niks droogde daar, dus je kan de stank een beetje voorstellen.
In Manaus heb ik ook maar even de bijwerkingen gecheckt van de malariatabletten die ik slik sinds een week. en ja hoor precies de klachten die ik dus had: koorts aanvallen, buikpijnen en buikloop. Jeah zelfs deze. Heb ik al de duurste tabletten omdat ik ook al niet tegen die andere kon, heb ik ook zelfs hiervan bijwerkingen. Wat een kneusje word ik zeg :-(
Vandaag kon gelukkig Lotte ook weer pinnen en dus gaan we zo opzoek naar mogelijkheden om hiervandaan te komen! Jippie.